Onderzoek suggereert dat de aanwezigheid van verschillende darmbacteriën een significante invloed kan hebben op het gedrag van kinderen, waardoor sommigen overactief zijn, en anderen meer kalm en gereserveerd blijven.
Tom Sharpton, hoofdauteur van het onderzoek en statisticus aan de Oregon State University zegt: "De kindertijd is een vormende periode van gedrags- en biologische ontwikkeling die kan worden gewijzigd, ten goede of ten kwade, door zorgverleners en de omgeving. De ontwikkelingstrajecten van kinderen worden beïnvloed door hun eigen genen en omgevingsfactoren, en ook door de totaliteit van microben die in, op en rond hun lichaam leven".
Voor het onderzoek analyseerden Sharpton en zijn team ontlastingsmonsters van 40 kinderen tussen 5 en 7 jaar met de bedoeling de verschillende soorten bacteriën die in hun darmen leven te identificeren. Vanuit verschillende psychosociale achtergronden en met verschillende subklinische mentale gezondheidssymptomen werden deze gegevens vervolgens vergeleken met de reacties van hun ouders op factoren zoals hun gedragspatronen, sociaaleconomisch risico, verzorgingsgedrag, demografie, darm-gerelateerde geschiedenis (zoals het gebruik van antibiotica) en een dieetdagboek van een week.
Ze gebruikten vervolgens “shotgun metagenomics”, een techniek die in staat is om het hele genoom van verschillende organismen aanwezig in de ontlasting te sequeneren. Op die manier konden de onderzoekers inzicht krijgen in het microbioom van de darm, de samenstelling en de kenmerken van de aanwezige soorten.
Uiteindelijk toonde hun analyse aan dat kinderen met gedragsproblemen en hogere niveaus van sociaaleconomische stress de neiging hebben om andere microbiële profielen te hebben dan die zonder, en dat de kwaliteit van de ouder-kind relatie naast de ouderlijke stress een significante invloed had op hoe groot die verschillen waren.
Phillip Fisher, een andere auteur van de studie zei: "Deze studie suggereert dat bij het onderzoeken van het traject van de psychologische ontwikkeling van het kind, we rekening moeten houden met de biologie, fysiologie, psychosociale omgeving en het microbioom - al die factoren spelen een rol, en de manier waarop een factor van invloed is op de psychologische ontwikkeling kan veranderen, afhankelijk van een of meer van de andere relaties ... Meer werk is nodig om de banden met het microbioom te ontrafelen.”
Bron:
Gut Feelings Begin in Childhood: the Gut Metagenome Correlates with Early Environment, Caregiving, and Behavior, Jessica E. Flannery, Keaton Stagaman, Adam R. Burns, Roxana J. Hickey, Leslie E. Roos, Ryan J. Giuliano, Philip A. Fisher, Thomas J. Sharpton mBio Jan 2020, 11 (1) e02780-19; DOI: 10.1128/mBio.02780-19