Intermittent Fasting of tussentijds vasten (ook wel tijdsgebonden eten genoemd) heeft de voorbije jaren aan populariteit gewonnen op vlak van gewichtsverlies. Het is in mijn praktijk ook zowat de meest succesvolle methode gebleken van de laatste decennia.
Er zijn een aantal varianten van het systeem, maar dat van 16/8_5/2 is wat mij betreft het meest gebruiksvriendelijk en ook houdbaar op middellange termijn. Zonder verder in te gaan op hoe het systeem werkt, mogen we stellen dat er tot voor kort alleen maar positieve onderzoeksresultaten werden gerapporteerd, o.a. omtrent veiligheid en effectiviteit voor Type II diabetici (1), Alzheimer pathologie (2), Obesitas (3),…
In maart dit jaar kwam dan een eerste negatieve bevinding naar buiten in een studie(4) van de “American Heart Association (AMA)”. Deze stelde dat intermittent fasting een 91% hoger risico op cardiovasculair overlijden met zich meebracht. Niet minnetjes dus, en de kop -zoals zo vaak bij spectaculaire nieuwtjes- werd ook gretig overgenomen door de reguliere media.
Omdat ik zelf heel wat mensen begeleid met deze methode, heb ik de studie onder de loep genomen, en een (groot) aantal onvolkomenheden vastgesteld. Deze worden trouwens door de AMA zelf ook toegegeven. Een overzichtje van wat er in het artikel te lezen valt:
Het gaat over een preliminaire studie, m.a.w. er moeten nog heel wat correcties en bijkomend onderzoek gebeuren,
De eerste resultaten werden gepresenteerd op een congres (The American Heart Association’s Epidemiology and Prevention Lifestyle and Cardiometabolic Scientific Session’s 2024) te Chicago,
Eerder onderzoek heeft aangetoond dat bloeddruk, bloedglucose-niveaus en cholesterolwaarden verbeterden door intermitterend vasten,
Men heeft aan 20.000 deelnemers uit de VS met een gemiddelde leeftijd van 49 jaar een 24 uurs-dieet recall vragenlijst gegeven, op 2 tijdspunten in het eerste jaar van de studie,
Het gaat hier over deelnemers aan de “Annual 2003-2018 National Health and Nutrition Examination Surveys (NHANES)” die vergeleken werden met overleden mensen in dezelfde periode,
Men vond een associatie (geen oorzakelijk verband),
De hele studie is dus gebaseerd op vragenlijsten. Dergelijke methode is vaak voer voor discussie, niet in het minste omdat er betrouwd wordt op zelf-rapportering, die dan nog verder beïnvloed wordt door het geheugen van de deelnemers om zich perfect te herinneren wat ze wanneer hebben gegeten. Men geeft dan ook toe dat de eetpatronen niet accuraat in kaart gebracht werden. Evenmin werden andere factoren met belangrijke invloed op de gezondheid zoals gewicht, medicatiegebruik, alcoholconsumptie, druggebruik, roken, medische status, NIET geïncludeerd in het onderzoek. Tenslotte werd blijkbaar geen rekening gehouden met de nutriëntenkwaliteit, m.a.w. men heeft totaal geen zicht op WAT de studiepopulatie precies at.
De studie besluit dan ook dit evenzeer een uitleg zou kunnen zijn voor de vaststelling van verhoogd cardiovasculair overlijdensrisico.
Hoewel er nog geen gegevens zijn over een doorgedreven lange-termijn versie van het intermitterend vasten, is er geen enkele reden om deze methode niet toe te passen, voor zover de persoon in kwestie hiermee akkoord gaat, en zijn gezondheidsstatus dit toelaat.
Ik raad ten stelligste aan deze afslankmethode te gebruiken onder begeleiding van een gediplomeerd paramedicus, die op basis van uw gezondheidstoestand, medicatiegebruik en levensstijl, objectief oordeelt over de toepassing ervan, en je niet te laten (mis)leiden door half-geïnterpreteerde studies.
Referenties:
(1): Vasiliki Pavlou, Sofia Cienfuegos, Shuhao Lin, Mark Ezpeleta, Kathleen Ready, Sarah Corapi, Jackie Wu, Jason Lopez, Kelsey Gabel, Lisa Tussing-Humphreys, Vanessa M. Oddo, Shaina J. Alexandria, Julienne Sanchez, Terry Unterman, Lisa S. Chow, Alaina P. Vidmar, Krista A. Varady. Effect of Time-Restricted Eating on Weight Loss in Adults With Type 2 Diabetes. JAMA Network Open, 2023; 6 (10): e2339337 DOI: 10.1001/jamanetworkopen.2023.39337
(2): Daniel S. Whittaker, Laila Akhmetova, Daniel Carlin, Haylie Romero, David K. Welsh, Christopher S. Colwell, Paula Desplats. Circadian modulation by time-restricted feeding rescues brain pathology and improves memory in mouse models of Alzheimer’s disease. Cell Metabolism, 2023; DOI: 10.1016/j.cmet.2023.07.014
(3): Carlee Harris, Krzysztof Czaja. Can Circadian Eating Pattern Adjustments Reduce Risk or Prevent Development of T2D? Nutrients, 2023; 15 (7): 1762 DOI: 10.3390/nu15071762
